Türkiye Everest Ekspedisyonu 2006

Kuzeydoğu Sırtı

1921 yılında Everest’in zirvesine en mantıklı rotanın kuzeydoğu sırtı olduğu tespitini İngiliz Keşif Ekspedisyonu yapar. Everest’in ilk denemeleri hep bu rotadan yapılmış ve 1938 öncesine kadar 7 tane başarısız deneme bu rotayı meşhur yapmıştır. 1924’te George Leigh Mallory ve Andrew Irvine dönemin en başarılı denemesinde kaybolduktan ancak 40 yıl sonra 1960’ta Çin takımının tırmanışına kadar Everest’in zirvesine ulaşılmış olmasına rağmen bu rotadan zirveye ulaşılamamıştır. 1990’larda ticari ekspedisyonların yaygınlaşması ile kuzey tarafı tırmanışları da artmıştır. Ancak bugün bile Güney’den yapılan tırmanışara gore çok daha az dağcı Everest tırmanışlarında Kuzey rotasını tercih etmektedir.

Kuzeydoğu Sırtı Rotası

Kuzeydoğu sırt rotasının çeşitli zorlukları vardır. Bunların en önemlileri zirve etabında tırmanılması gereken ünlü 3 basamaktır. Yükseklik ve diklik açısından çeşitlilik gösteren bu basamaklar Everest’i dağcılardan saklar. İlk basamak ikincisinin yarısı yükseklikte iken üçüncü basamak diğerlerine oranla kolay bir kaya etabıdır. Rotanın tek zor bölümü bu basamaklar değildir, Sarı Bant çatı kiremitleri gibi üst üste binmiş kireçtaşı yapısındadır. 100 metre genişliğindeki bu bant tırmanışın dikkat gerektiren bölümlerinden bir diğeridir. Bıçak sırtı gibi kornişler hatalı bir adımda Kangshung yüzüne doğru bir düşüşe sebep olabilir. 8,000 metre yükseklikte incelmiş hava sebebiyle tüm bu engeller çok ciddi sorunlar haline gelir. Everest’in bu rotası görece zor ve sert rüzgarları sebebiyle soğuktur. Ancak tırmanışta güney rotasına göre çığ riski içeren bölge daha azdır.

Anakamp (5200m)

Kuzeydoğu rotasının anakampı güneydoğu rotasına göre yaklaşık 200 metre daha alçakta Rongbuk Buzulu’nda moren üzerine kurulur. İleri anakampa giden yol Doğu Rongbuk Buzulu’nun solundan ilerleyerek Kuzey Geçidinin altına varır. Bu Everest’in Kuzeydoğu Sırtı’nın görüntülerinin alınabileceği en kolay yaklaşma yoludur. 1921de Mallory dağa tırmanmak için en iyi rotayı ararken Rongbuk’tan Doğu Rongbuk’a geçiş noktasını kaçırmıştır. O yıl, harcanan çabanın büyük kısmı Kuzey Geçidine ulaşmak için rahat bir yol bulunması için sarfedilir. Şu an kullanılan şekliyle rotanın yaklaşık 20 kmlik bu kısmı 1922 yılında keşfedilir.

Ara Kamp (5800m)

Aynı zamanda ara kamp olarak da adlandırılan 5800 metredeki ilk kamp Doğu Rongbuk Buzulunda moren üzerine kurulmuştur. Bu kampa yak sahipleri yük taşırken hayvanlarını dinlendikleri için Yak Kampı da denir. Tırmanış sezonu sonunda, bırakılan malzemeler sebebiyle kalınamayacak hale gelir. İleri anakampa ulaşmak için Doğu Rongbuk Buzulunun orta hattından ilerlenir. Hattın iki yanı buz kuleleriyle çevrilmiştir. 30 metreye ulaşabilen bu kuleler buzulun erirken bıraktığı kalıntılardır.

İleri Anakamp (6400m)

İleri anakamp 6400m yükseklikte Kuzey Geçidinin altındadır. Geniş bir alana yayılmış olan kamp yerinde çeşitli ekspedisyonlar öbekler oluşturur. Kırık taş yüzeyleri üzerinde çadır alanı açmak oldukça güçtür. İleri anakamptan Everest’in zirvesinden inen 3 ana sırt hattının birinin ulaştığı en alçak nokta olan Kuzey Geçidi’ne ulaşmak 3 saatlik bir sabit hat tırmanışı gerektirir. Everest’i Changste’e bağlayan yaklaşık 7000 metredeki Kuzey Geçidi’nden sırt 600 metre kadar daha yükselerek Kuzeydoğu sırtına birleşir.

Kuzey Geçidinden 2. Kampa yükselen rota 1000 metre kadar dik kar-buz etabıyla başlar. Batıdan doğuya doğru esen dağcıların ayağını yerden kesecek kadar güçlü rüzgarlar sebebiyle tırmanışın zorlu kısımlarından biridir. 7500 metrede zemin yer yer karlı kayalık halini alır. 2. Kamp tek bir kamp yerinden oluşmaz, genel olarak 300 metrelik bir sırt çeşitli ekspedisyonlar için kamp yeri olarak kullanılabilir. Kuzey sırtında zemin genel olarak kayalık olduğundan uygun setler temizlenerek çadır yerleri oluşturulur. Bu alanda boş oksijen tüpleri bulmak mümkündür. Burası büyük olasılıkla batı ve kuzeybatıdan gelen rüzgarlar sebebiyle dağdaki en rüzgarlı kamp yeri olduğu gibi manzarası en güzel kamp alanlarından biridir. İleri anakampa kadar tüm rota görülebilir. Güney geçidi kampıyla benzer yükseklikte olan (7900 metrede) bu kamptan sonra oksijen kullanılmaya başlanmaktadır.

1. Kamp - Kuzey Geçidi (7010m)

3. Kamp (8300m)

2. Kamptan 3. Kampa giderken Kuzey sırtından kuzey yüzüne dönülerek rüzgardan daha korunaklı bir alana geçilir. Genellikle 6 saate kadar süren bu tırmanış çeşitli kulvarlar içinde kar etaplarından geçer. Eğim iyice dikleşir zemin kayganlaşır. 2. Kamp gibi 3. Kamp da sabit bir noktadan çok 8300 metre irtifada bir alana yayılmıştır. Genellikle taştan temizlenip eşelenerek küçük çadır alanları açılır. Kamp Sarı Bant’ın hemen altında kurulan bu kamptan yukarıda Kuzeydoğu sırtı üzerindeki basamaklar ile aşağıda Tibet manzarası mühteşemdir. Kamptan Sarı Bant’ı aşarak Kuzeydoğu sırtına ulaşmak yaklaşık 2 saatlik yer yer sabit hatta bir tırmanış gerektirir.

2. Basamak

Bu noktadan sonra en önemli engelleri kuzeydoğu sırtındaki basamaklardır. 8500 metredeki ilk basamak birbiri üzerine binmiş birbirlerinden geniş eğimli bir setle ayrılmış 2 gri bandın uç noktasındadır. Bu engeli aşmak için kuzey yüzüne bir geçiş gerekir.

Sırt üzerinde 8575 metredeki ikinci basamak 30 metre uzunluğunda bir kaya etabıdır. Rotanın ilk tırmanışı 1975’te Çin Ekspedisyonunda yapılırken bu etaba bir merdiven döşenmiştir. 8690 metrede rotanın 3. basamağı aşıldıktan sonra Zirve Piramidi son engel olarak dağcıların karşısındadır. En azından 1 saat süren tırmanıştan sonra zirveye ulaşılır.

<<		>>