Kuzeydoğu Sırtı
1921
yılında Everest’in zirvesine en mantıklı rotanın kuzeydoğu sırtı olduğu
tespitini İngiliz Keşif Ekspedisyonu yapar. Everest’in ilk denemeleri
hep bu rotadan yapılmış ve 1938 öncesine kadar 7 tane başarısız deneme
bu rotayı meşhur yapmıştır. 1924’te George Leigh Mallory ve Andrew
Irvine dönemin en başarılı denemesinde kaybolduktan ancak 40 yıl sonra
1960’ta Çin takımının tırmanışına kadar Everest’in zirvesine ulaşılmış
olmasına rağmen bu rotadan zirveye ulaşılamamıştır. 1990’larda ticari
ekspedisyonların yaygınlaşması ile kuzey tarafı tırmanışları da
artmıştır. Ancak bugün bile Güney’den yapılan tırmanışara gore çok daha
az dağcı Everest tırmanışlarında Kuzey rotasını tercih etmektedir.
 Kuzeydoğu Sırtı Rotası Kuzeydoğu sırt rotasının çeşitli zorlukları vardır. Bunların en
önemlileri zirve etabında tırmanılması gereken ünlü 3 basamaktır.
Yükseklik ve diklik açısından çeşitlilik gösteren bu basamaklar
Everest’i dağcılardan saklar. İlk basamak ikincisinin yarısı
yükseklikte iken üçüncü basamak diğerlerine oranla kolay bir kaya
etabıdır. Rotanın tek zor bölümü bu basamaklar değildir, Sarı Bant çatı
kiremitleri gibi üst üste binmiş kireçtaşı yapısındadır. 100 metre
genişliğindeki bu bant tırmanışın dikkat gerektiren bölümlerinden bir
diğeridir. Bıçak sırtı gibi kornişler hatalı bir adımda Kangshung
yüzüne doğru bir düşüşe sebep olabilir. 8,000 metre yükseklikte
incelmiş hava sebebiyle tüm bu engeller çok ciddi sorunlar haline
gelir. Everest’in bu rotası görece zor ve sert rüzgarları sebebiyle
soğuktur. Ancak tırmanışta güney rotasına göre çığ riski içeren bölge
daha azdır.
 Anakamp (5200m) Kuzeydoğu rotasının anakampı güneydoğu
rotasına göre yaklaşık 200 metre daha alçakta Rongbuk Buzulu’nda moren
üzerine kurulur. İleri anakampa giden yol Doğu Rongbuk Buzulu’nun
solundan ilerleyerek Kuzey Geçidinin altına varır. Bu Everest’in
Kuzeydoğu Sırtı’nın görüntülerinin alınabileceği en kolay yaklaşma
yoludur. 1921de Mallory dağa tırmanmak için en iyi rotayı ararken
Rongbuk’tan Doğu Rongbuk’a geçiş noktasını kaçırmıştır. O yıl, harcanan
çabanın büyük kısmı Kuzey Geçidine ulaşmak için rahat bir yol bulunması
için sarfedilir. Şu an kullanılan şekliyle rotanın yaklaşık 20 kmlik bu
kısmı 1922 yılında keşfedilir.
 Ara Kamp (5800m)
Aynı
zamanda ara kamp olarak da adlandırılan 5800 metredeki ilk kamp Doğu
Rongbuk Buzulunda moren üzerine kurulmuştur. Bu kampa yak sahipleri yük
taşırken hayvanlarını dinlendikleri için Yak Kampı da denir. Tırmanış
sezonu sonunda, bırakılan malzemeler sebebiyle kalınamayacak hale
gelir. İleri anakampa ulaşmak için Doğu Rongbuk Buzulunun orta
hattından ilerlenir. Hattın iki yanı buz kuleleriyle çevrilmiştir. 30
metreye ulaşabilen bu kuleler buzulun erirken bıraktığı kalıntılardır.
 İleri Anakamp (6400m) İleri anakamp 6400m
yükseklikte Kuzey Geçidinin altındadır. Geniş bir alana yayılmış olan
kamp yerinde çeşitli ekspedisyonlar öbekler oluşturur. Kırık taş
yüzeyleri üzerinde çadır alanı açmak oldukça güçtür. İleri anakamptan
Everest’in zirvesinden inen 3 ana sırt hattının birinin ulaştığı en
alçak nokta olan Kuzey Geçidi’ne ulaşmak 3 saatlik bir sabit hat
tırmanışı gerektirir. Everest’i Changste’e bağlayan yaklaşık 7000
metredeki Kuzey Geçidi’nden sırt 600 metre kadar daha yükselerek
Kuzeydoğu sırtına birleşir.
Kuzey
Geçidinden 2. Kampa yükselen rota 1000 metre kadar dik kar-buz etabıyla
başlar. Batıdan doğuya doğru esen dağcıların ayağını yerden kesecek
kadar güçlü rüzgarlar sebebiyle tırmanışın zorlu kısımlarından biridir.
7500 metrede zemin yer yer karlı kayalık halini alır. 2. Kamp tek bir
kamp yerinden oluşmaz, genel olarak 300 metrelik bir sırt çeşitli
ekspedisyonlar için kamp yeri olarak kullanılabilir. Kuzey sırtında
zemin genel olarak kayalık olduğundan uygun setler temizlenerek çadır
yerleri oluşturulur. Bu alanda boş oksijen tüpleri bulmak mümkündür.
Burası büyük olasılıkla batı ve kuzeybatıdan gelen rüzgarlar sebebiyle
dağdaki en rüzgarlı kamp yeri olduğu gibi manzarası en güzel kamp
alanlarından biridir. İleri anakampa kadar tüm rota görülebilir. Güney
geçidi kampıyla benzer yükseklikte olan (7900 metrede) bu kamptan sonra
oksijen kullanılmaya başlanmaktadır.
|  1. Kamp - Kuzey Geçidi (7010m) |
 3. Kamp (8300m)
2. Kamptan 3. Kampa giderken Kuzey sırtından kuzey yüzüne dönülerek
rüzgardan daha korunaklı bir alana geçilir. Genellikle 6 saate kadar
süren bu tırmanış çeşitli kulvarlar içinde kar etaplarından geçer. Eğim
iyice dikleşir zemin kayganlaşır. 2. Kamp gibi 3. Kamp da sabit
bir noktadan çok 8300 metre irtifada bir alana yayılmıştır. Genellikle
taştan temizlenip eşelenerek küçük çadır alanları açılır. Kamp Sarı
Bant’ın hemen altında kurulan bu kamptan yukarıda Kuzeydoğu sırtı
üzerindeki basamaklar ile aşağıda Tibet manzarası mühteşemdir. Kamptan
Sarı Bant’ı aşarak Kuzeydoğu sırtına ulaşmak yaklaşık 2 saatlik yer yer
sabit hatta bir tırmanış gerektirir.
 2. Basamak
Bu
noktadan sonra en önemli engelleri kuzeydoğu sırtındaki basamaklardır.
8500 metredeki ilk basamak birbiri üzerine binmiş birbirlerinden geniş
eğimli bir setle ayrılmış 2 gri bandın uç noktasındadır. Bu
engeli aşmak için kuzey yüzüne bir geçiş gerekir.
Sırt
üzerinde 8575 metredeki ikinci basamak 30 metre uzunluğunda bir kaya
etabıdır. Rotanın ilk tırmanışı 1975’te Çin Ekspedisyonunda yapılırken
bu etaba bir merdiven döşenmiştir. 8690 metrede rotanın 3.
basamağı aşıldıktan sonra Zirve Piramidi son engel olarak dağcıların
karşısındadır. En azından 1 saat süren tırmanıştan sonra zirveye
ulaşılır. |